'Ik maak elke dag weer opnieuw de beslissing om niet te gebruiken'

Het leek hem zo onschuldig: in het weekend af en toe een drankje en soms andere drugs proberen, maar langzaam raakte René verstrikt in de greep van cannabis en cocaïne. We spraken René over zijn behandeling bij Brijder en zijn reis naar herstel.

Hoe is jouw verslaving ontstaan? 

Ik heb niet één aanwijsbare oorzaak, maar ongetwijfeld heeft het te maken met mijn verleden. Opgroeiend met ouders die worstelden met chronische vermoeidheid, leerde ik al vroeg om mijn emoties in te slikken. Drugs werden mijn manier om de pijn van onverwerkte gevoelens te verdoven. 

'Ik moest opnieuw leren welke gevoelens bij welke emoties hoorden. Het was bijna het leren van een vreemde taal' 


Wanneer kwam je terecht bij Brijder?  

‘In 2013 kwam ik voor de eerste keer bij Brijder terecht voor mijn verslaving aan cannabis. Mijn kijk op mijn eigen gedrag toen was absoluut anders dan hoe ik er nu naar kijk, en ik realiseerde me niet welk gevaar ik liep. Ik dacht dat mijn probleem voornamelijk bij het gebruik van cannabis lag. Dat ik tijdens en na mijn behandeling cocaïne en alcohol bleef gebruiken, zag ik toen nog niet als een probleem.’  

Wanneer besefte je dat dit wel een probleem was? 

‘De realiteit drong tot me door toen ik op een avond voor de spiegel stond, terwijl ik mijn tanden poetste. Mijn lichaam was op. Ik zag mijn hele lichaam trillen. Ik wist dat ik niet langer zo door kon gaan. Het echte keerpunt kwam op 2 mei 2019. Ik kwam toen in de crisisopname terecht; het begin van mijn herstel. Daar startte ik met het bijhouden van gedragsdagboeken. Een goede eerste stap, maar ik besefte al snel dat dit niet genoeg was. Gelukkig kon ik snel terecht bij de Intensieve Schematherapie Behandeling in Alkmaar (ISBA). Aan het begin van mijn behandeling bij de ISBA begreep ik mijn emoties nauwelijks en moest ik opnieuw leren welke gevoelens bij welke emoties hoorden. Het was bijna het leren van een vreemde taal.’ 

'Elke ochtend greep ik naar de cocaïne om de dag door te komen'


Merkte jouw omgeving wat van jouw verslaving?  

Mijn omgeving was zich aanvankelijk niet bewust van hoe slecht het met mij ging. Ik had op dat moment ook gewoon een goede baan in de ICT-wereld, maar elke ochtend greep ik naar de cocaïne om de dag door te komen. Mijn collega's merkten daar niets van. Tijdens mijn crisisopname vertelde ik mijn ouders over de ernst van de situatie. Ze reageerden geschokt. Mijn eigen interpretatie daarvan was dat ze me niet begrepen of dat het ze niet kon schelen. Later ben ik erachter gekomen dat zij zo geschrokken waren dat ze gewoon niet in staat waren om te reageren.’ 

Wat is de invloed van jouw verslaving op je omgeving? 

‘Mijn vriendschappen werden zwaar beïnvloed door mijn verslaving. De groep vrienden waarmee ik omging, werd steeds kleiner. Ik probeerde het contact met een jeugdvriend te behouden, maar dit was een uitdaging. We kenden elkaar al sinds onze tienerjaren en hij raakte ook betrokken bij drugshandel. Na mijn opname deed ik mijn best om contact te houden, maar de verleidingen waren te sterk. Voor nu is het dus niet mogelijk om deze vriendschap te onderhouden.’ 

'Ik kan nu op mijn eigen benen staan door alles wat ik geleerd bij de ISBA'


Hoe zie jij de toekomst? 

‘Ik ben nu ruim 2 jaar clean! Ondanks de dagelijkse uitdagingen blijf ik actief betrokken bij mijn herstel en ga ik actief naar meetings en zelfhulpgroepen toe. Ik ben daarnaast vrijwilligerswerk gaan doen bij een kattenasiel, kook voor ouderen in een buurthuis en werk nu ook in een vogelopvang. Ik kijk niet te ver vooruit en maak elke dag weer opnieuw de beslissing om niet te gebruiken. Ik kan nu op mijn eigen benen staan door alles wat ik geleerd bij de ISBA. De trek is nagenoeg weg terwijl vroeger 2 dagen niet gebruiken onmogelijk was voor mij. Als ik dan één advies kan geven aan anderen die in een vergelijkbare situatie zitten: geef jezelf de tijd die je nodig hebt!’ 

Preventie en voorlichting

Hulp voor familie en naasten